| Kruidendokter
spelen , doe ik niet. De eerste weg die men moet afleggen,als men ziek is, is
naar de huisarts. Zelf gaan experimenteren kan tot fouten leiden.Wel vind ik
dat universiteiten meer onderzoek zouden moeten doen naar de werkzaamheid van
kruidengeneesmiddelen op bepaalde kwalen.Ik bedoel dus de werking van het hele
kruid, en niet zoals farmaceutische bedrijven reeds doen, de werkzame
bestanddelen te achterhalen , te gebruiken of na te bootsen. De
kruidengeneeskunde werkt met het hele kruid, dus het totaal aan stoffen die er
in zitten. Beide manieren zouden niet moeten strijden met elkaar, maar
aanvullen. Voor veel kwalen zou men het benodigde kruid gereguleerd kunnen
kweken, plukken en verkopen. Men bespaart hiermee zeker op de hoge kosten van
gezondheidszorg. Ook zijn vele middeltjes uit de kruidengeneeskunde best
geschikt voor de kleine alledaagse belemmeringen als verkoudheid,
griepjes, en de pijntjes hier en daar.Een goede voorlichting, met duidelijk
aangegeven grenzen van hoever de zelfmedicatie kan gaan daarvoor is de tijd nu
rijp. De voorlichting hierover zou al kunnen beginnen op de basisschool. Het
goed kennen en herkennen van de planten is een belangrijke basiskennis, die op
latere leeftijd goed van pas komt. Niet alleen bij het gebruik als geneeskruid,
maar ook bij het beschermen van zeldzame planten en het aanleggen van tuinen .
Al met al een duidelijke por naar leraren in het basisonderwijs om soms met de
kinderen de natuur in te trekken en het systeem van naamgeving van planten te
beoefenen. |
