geneeskruiden    
                                                    
Matthiolus 1545

MATTHIOLUS  is de latijnse naam van (Pietro Andres mattioli). Italiaans geneesheer, geboren te Sienna en gestorven te Trente 1500-1577. Hij studeerde in Padua geneeskunde  en werd later lijfarts van aartshertog Ferdinand, later van keizer Maximiliaan . Hij stierf aan de pest. Hij was een van de beroemdste botanici van zijn tijd en was directeur van de botanische tuin van Florence die in 1543 door Cosimo de Medici was gesticht. Hij schreef werken over de geneeskunde. Zijn bekendste werk heet neu Kreuterbuch,  en vooral danken wij aan hem ook  zijn zeer bekende Commentaren op het werk van Dioscorides, dat hij geheel opnieuw behandelde en er zijn persoonlijke studies over onder andere de paardekastanje, de adderwortel, het lelietje-van-dalen en sarsaparille aan toevoegde. De arts Matthiolus uit het Toscaanse Siena stelde dit boek (zes boeken in één band) samen over de betekenis van vele honderden planten en sommige dieren voor de geneeskunde.

Zijn kruidenboek besloeg zelfs 1000 bladzijden en werd een bestseller in Europa.. Dit waarschijnlijk omdat hij zich weer  beperkte tot de klassieke wetenschap, wat in deze eeuw van bijgelovigheid, zeer zeldzaam was. Zijn bijzondere verering gold  Dioscorides. Matthiolus zijn werk was de basis voor vele latere schrijvers van geneeskruidenboeken . Naast de schriften van Dioskorides was het een van de omvangrijkste  wetenschappelijk plantenboeken

Zijn kennis van planten  deed hijn vooral op tijdens zijn verblijven in het zuidelijke alpengebied (Grafschaft Gorz, Hochstift Trient) In 1544 verscheen voor het eerst zijn Dioscorides-commentaar enwel nog zonder afbeeldingen. De belangrijkste uitgave was die volledig vernieuwde latijnse uitgave van 1554 die met met 563 houtsnedesgeillustreerd is. In totaal verschenen er 60 uitgaven in de Latijnse, Italiaanse,Franse, Duitse en Tsjechische taal.

terug naar overzicht