kwakzalver |
![]() |
|
||||||||||||||||||||||||||||||
kwakzalver |
Het verschil tussen
kwakzalver en geneesheer was eeuwen
geleden niet zo makkelijk vast te stellen.
In de 19 de eeuw waren er
naast de apothekers, doktoren, chirurgijns en chymisten .Ook
onbevoegden die zich op het gebied van geneeskunde en farmacie bewogen en
geneesmiddelen verkochten. Zo brachten kwakzalvers , reizende kooplieden,
operateurs, oculisten, steensnijders, breukmeesters, kiezentrekkers,
omlopers, en oliekopers hun koopwaar aan de man, al dan niet met
toestemming van de plaatselijke overheid.
Die lieden worden meestal
kwakzalvers genoemd , die uit commerciële doeleinden hun patiënten
opzettelijk bedrogen . Iedereen die meende iets van
geneeskunde te weten, oefende direct dat in de praktijk. Vooral op het
platteland was een bevoegd medicus een hoge uitzondering. Doch soms ook
hadden vele van deze onbevoegden een kennis van genezen en geneesmiddelen
die niet minder was dan van bevoegde artsen. Ze pasten middelen toe die
ook door de officiële wetenschapsmensen werden gebruikt. (het effect van
beschimmeld brood bij oogontsteking (penicilline)en het gebruik van
mosselschelpen (koolzuurhoudende kalk)in een drank tegen maagzuur ). In de
17 de eeuw was de kwakzalver
die op de markt en kermis zijn flesjes, potjes, oliën en zalven en
toverpenningen tegen allerlei kwalen trachtte te verkopen,
indrukwekkend uitgedost in statierok. Hij moest bij voorkeur een
vreemdeling zijn, een of andere keizerlijke lijfarts, in het bezit van een
diploma waaraan grote zegels hingen. Hij vertelde dan vaak over
wonderlijke genezingen die hij met zijn middelen had bewerkstelligd.
De geneeskundige wetten van Thorbecke in 1865 hadden te weinig invloed op de uitoefening van de kwakzalverij en de verkoop van allerlei onduidelijke,vaak geheime geneesmiddelen. In Januari 1881 werd de vereniging tegen de kwakzalverij opgericht. De bedoeling was dat ze de werking van geneesmiddelen toetsten aan de reclame die er mee gemaakt werd. Helaas is thans de vereniging verworden tot het afkraken van alles wat alternatief heet. Omdat ze zelf niet alles kan onderzoeken, is ze denk ik ,afhankelijk geworden van het onderzoek door de farmaceutische bedrijven die voornamelijk belang hebben bij eigen middelen. Hun laatste grote blunder is in mijn ogen wel dat ze dokter Moerman gekozen hebben tot de grootste kwakzalver van de 20 -ste eeuw. Er is in opdracht van de Moermanvereniging in 1982 een retrospectief onderzoek naar de effectiviteit van de Moermantherapie bij kankerpatiënten gehouden. Hierin wordt duidelijk aangetoond dat er kankerpatiënten alleen door de Moermantherapie genezen zijn. Dat er een vereniging tegen kwakzalvers is, vind ik zeer juist. Alleen als de vereniging niet anders de publiciteit weet te behalen dan dokter Moerman tot kwakzalver te benoemen dan noem ik dat een kwakzalversmanier. Oliekoperswaren veelal Hongaarse en Duitse kwakzalvers die de deuren langs gingen en de mensen aanspoorden tot het kopen van allerlei wonderoliën. Iin mijn verzameling komen o.a. de volgende boeken daarover voor
. |